Θεωρούμε ότι το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμικό τοπίο συγκροτείται από το σύνολο των τοπίων του ελληνικού χώρου ανεξάρτητα από το είδος, τη θέση και την κατάσταση που βρίσκονται. Παράλληλα, από το σύνολο των τοπίων, μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα εκείνα που θα μπορούσαν να οριστούν ως καθημερινά ή κοινά τοπία, σε ορισμένα από τα οποία είναι εμφανής η ανθρώπινη εργασία/μόχθος.

Η μεθοδολογία της έρευνας έχει ως θεωρητική αφετηρία τις πολλαπλές προσεγγίσεις/αναγνώσεις των πολιτισμικών τοπίων. Αυτό επιτυγχάνεται με τη μεθοδολογική επιλογή της χρήσης μακρο-γεωγραφικών αναπαραστάσεων μέσω αεροφωτογραφιών και μικρο-γεωγραφικών αναπαραστάσεων μέσω ερευνών πεδίου, ειδικών επιστημονικών κειμένων για κάθε τοπίο, επίγειων φωτογραφιών (ιστορικών και σύγχρονων), χαρτών, διαγραμμάτων και άλλου υλικού. Η πολλαπλότητα της προσέγγισης υποστηρίζεται από τη διαφορετική επιστημονική έμφαση ή ανάγνωση που έχει η ανάλυση κάθε τοπίου από τους ερευνητές/ριες, πχ. γεωγραφική, οικονομική, ιστορική, εθνογραφική, αρχιτεκτονικής τοπίου, γεωλογική, βιολογική, γεωπονική, κ.ο.κ.

Τα τοπία που έχουν μελετηθεί παρουσιάζονται σε τέσσερεις κατηγορίες, οι οποίες αντιστοιχούν στο είδος της ανάλυσης που έχει γίνει.

Α. Τοπία-θέσεις: είναι η αφετηριακή προσέγγιση και περιλαμβάνει (α) αεροφωτογράφιση και περιγραφή της αεροφωτογραφίας, (β) σύντομο κείμενο που τεκμηριώνεται με διαφορετική επιστημονική προσέγγιση για κάθε τοπίο και υποστηρίζεται από τους αντίστοιχους χάρτες, επίγειες φωτογραφίες, πίνακες και ενδεικτική βιβλιογραφία, και (γ) λογοτεχνικά αποσπάσματα σχετικά με το συγκεκριμένο τοπίο. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν 121 τοπία.

Β. Τοπία σε ομάδες: αφορούν σε τοπία τα οποία, παρά τη μοναδικότητα και τη διαφορετική γεωγραφική τους θέση, μπορούν να οργανωθούν σε ομάδες και η ομαδοποίηση αυτή να δώσει ευκαιρίες για γενικότερη ή/και συγκριτική ανάλυση. Η κάθε ομάδα περιλαμβάνει αεροφωτογράφιση για τέσσερα τοπία και περιγραφή τους όπως η αφετηριακή προσέγγιση των τοπίων-θέσεων παραπάνω. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν 3 περιπτώσεις τοπίων.

Γ. Τοπία-θέσεις (εμβάθυνση): είναι περισσότερο εκτεταμένη και σε βάθος ανάλυση και περιλαμβάνει (α) αεροφωτογράφιση και περιγραφή της αεροφωτογραφίας, (β) εκτεταμένο κείμενο από διαφορετική επιστημονική προσέγγιση για κάθε τοπίο, (γ) ειδική χαρτογράφηση σε πολλαπλά επίπεδα με τη βοήθεια Γ.Σ.Π.  (γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών), ανάλυση θεάσεων και τοπόσημων, μελέτη της διαχρονικής εξέλιξης του τοπίου, συνεντεύξεις με κατοίκους κ.α., επίγειες φωτογραφίες, πίνακες και ενδεικτική βιβλιογραφία, και (δ) λογοτεχνικά αποσπάσματα σχετικά με το συγκεκριμένο τοπίο. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν 6 τοπία και σε όλα έχουν γίνει σχετικές έρευνες πεδίου.

Δ. Τοπία σε ενότητες (εμβάθυνση): είναι η περισσότερο συνθετική και ολοκληρωμένη πρόταση ανάλυσης τοπίων και αφορά σε εδαφικές ή θεματικές ενότητες ευρύτερων περιοχών σε μικρότερη κλίμακα οι οποίες δημιουργούν μωσαϊκά τοπίων. Κάθε ενότητα περιλαμβάνει σε βάθος ανάλυση 5-6 τοπίων αντίστοιχης έκτασης και συνθετότητας όπως παραπάνω στο Γ., δηλαδή (α) αεροφωτογράφιση και περιγραφή της αεροφωτογραφίας επι μέρους μωσαϊκού ή τμήματος της ενότητας, (β) εκτεταμένο κείμενο για κάθε ζώνη ή θέμα του τοπίου, (γ) ειδική χαρτογράφηση σε πολλαπλά επίπεδα με τη βοήθεια Γ.Σ.Π., ανάλυση θεάσεων και τοπόσημων, διαχρονική εξέλιξη του τοπίου, συνεντεύξεις με κατοίκους κ.α., επίγειες φωτογραφίες, πίνακες και ενδεικτική βιβλιογραφία, και (δ) λογοτεχνικά αποσπάσματα σχετικά με το συγκεκριμένο τοπίο. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν 4 περιπτώσεις τοπίων.