Συγγραφείς

 

Χ.Α.

 

 

Χριστίνα Αγριαντώνη (μέλος Συμβουλευτικής Επιτροπής)

Καθηγήτρια Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας & Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

 

 

Το λιμενοβιομηχανικό τοπίο της Ελευσίνας.

Ερμούπολη, η βιομηχανική πόλη του Αιγαίου.

Το παράκτιο βιομηχανικό Καρλόβασι.

Λαυρεωτική, το τελευταίο τοπίο-όριο προς κατάκτηση της Αττικής.

 

Ε.ΑΘ.

Εύη Αθανασίου

Επίκ. Καθηγήτρια Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Περιβάλλοντος, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

 

 

Μετέωρα Πολίχνης: αυτογενής/αυθαίρετος οικισμός στη Δυτική Θεσσαλονίκη.

 

Κ.Α.

 

 

Κωστής Ακουμιανάκης

Αναπλ. Καθηγητής Κηπευτικών Καλλιεργειών, Τμήμα Φυτικής Παραγωγής ΓΠΑ.

 

 

Τα θερμοκήπια της Ιεράπετρας.

 

Ν.Α.

Νικόλας Αναστασόπουλος

Μηχανολόγος, αναρριχητής.

 

 

Το γεωτοπίο των Μετεώρων.

 

Ε.Α.

 

Ελένη Ανδρικοπούλου,

Καθηγήτρια Χωρικής Ανάπτυξης & Περιφερειακής Πολιτικής, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

 

 

Μεγαλόπολη: ο βιομηχανικός εκσυγχρονισμός σε μια ελληνική κωμόπολη.

 

Ε.Β.

 

[†] Ελευθέριος Βαβλιάκης,

Καθηγητής Γεωλογίας, Τμήμα Γεωλογίας ΑΠΘ.

 

 

Οι καταρράκτες της Έδεσσας:  γεωτοπίο και ανθρώπινες επεμβάσεις.

 

ΝΤ.Β.

 

Ντίνα Βαΐου (μέλος Συμβουλευτικής Επιτροπής)

Καθηγήτρια Ανάλυσης του Αστικού Χώρου και Σπουδών Φύλου, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Ηλιούπολη, ο σχεδιασμός του προαστείου.

Το αστικό τοπίο της πολυεθνικής Κυψέλης.

 

Ε.ΒΛ.

 

Ειρήνη Βλαζάκη,

Αρχιτέκτονας, Master in Landscape Architecture UPC.

 

 

Το φαράγγι της Σαμαριάς.

 

Γ.Β.

Γιώργoς Βουγιουκαλάκης

Δρ. Ηφαιστειολόγος, Ερευνητής, ΙΓΜΕ.

 

 

Το ελληνικό ηφαιστειακό τόξο.

 

Ν.Γ.

 

Νίκος Γεωργακόπουλος

Πολιτικός Μηχανικός, Προϊστάμενος Τεχνικών Υπηρεσιών Δήμου Αχαρνών, ΜΔΕ Πολεοδομία – Χωροταξία, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, Υποψ. Διδάκτορας, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Χωματερή Άνω Λιοσίων και ο νέος ΧΥΤΑ της Φυλής.

 

Δ.ΓΚ.

 

Δέσποινα Γκιρτή (υπότροφος Ιδρύματος Ι. Σ. Λάτση),

Αρχιτέκτονας, Master in Landscape Architecture UPC.

 

 

Αιτωλικό, η πολιτεία του νερού.

Ο αγροτικός, πολυεθνοτικός οικισμός της Σιταριάς στη Φλώρινα.

Δομοκός, το οροπέδιο των δημητριακών.

Ο υγροβιότοπος των Πρεσπών:  ένα τοπίο σε μετάβαση.

Μ.Γ.

 

Μαρία Γούλα (Ειδική Σύμβουλος)

Επίκ. Καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής Τοπίου, UPC.

 

 

Λαυρεωτική, το τελευταίο τοπίο-όριο προς κατάκτηση της Αττικής.

 

Φ.Δ.

Φάνης Δασούλας

Δρ. Τμ. Ιστορίας-Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Διοικ. Υπάλληλος Πανεπ. Ιωαννίνων.

 

Καλαρρύτες, στα ίχνη του εποικισμού της Πίνδου.

Το Μέτσοβο της Πίνδου.

 

Π.Μ.Δ.

 

Παύλος Μαρίνος Δελλαδέτσιμας

Αναπλ. Καθηγητής Αστικής – Κοινωνικής Γεωγραφίας και Σχεδιασμού, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Το σύγχρονο Αργοστόλι μετά το σεισμό του 1953.

 

Σ.Δ.

 

Στέφανος Δόδουρας

Οικονομολόγος, Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Άνθρωπο.

 

 

Το εύθραυστο περιβάλλον των ακτών της Λήμνου.

 

Α.Δ.

Αθηνά Δρίτσα

Αρχιτέκτονας, ΜΔΕ Πολεοδομία – Χωροταξία, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Οι δρόμοι του νερού στην κοιλάδα του Νέστου.

 

Ε.ΟΜ.

Ερευνητική Ομάδα (Κ. Χατζημιχάλης, Γ. Μελισσουργός, Α. Μουγγολιά, Δ. Γκιρτή, Α. Φάκα).

 

 

Περιηγητικές αναπαραστάσεις του τοπίου της Σπάρτης.

Οι παραδοσιακοί οικισμοί του Πηλίου: Βυζίτσα.

Αμβρακικός κόλπος, οικολογία και παραγωγή

 

Ε.Θ.

 

Ειρήνη Θεοδοσίου (μέλος Συμβουλευτικής Επιτροπής)

DEA Γεωμορφολογία και Δυναμική του Περιβάλλοντος,

Υπευθ. Ομάδας Εργασίας για τη Διατήρηση της Γεωλογικής Κληρονομιάς, Δ/νση Γενικής Γεωλογίας & Γεωλογικών Χαρτογραφήσεων, ΙΓΜΕ.

 

 

Η επιφανειακή και η υπόγεια Λίμνη της Βουλιαγμένης.

Από τις Σκιρωνίδες Πέτρες στην Κακιά Σκάλα.

Η γεωλογία της ευρύτερης περιοχής Λουτρακίου.

 

Ε.ΘΩΪΔ.

 

Ελισάβετ Θωΐδου

Επίκ. Καθηγήτρια  Χωροταξίας και Περιφερειακού Σχεδιασμού, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης ΑΠΘ.

 

 

Η Βιομηχανική Περιοχή του Κιλκίς και η αποκεντρωμένη εκβιομηχάνιση.

 

Ο.Ι.

 

Όλγα Ιακωβίδου

Καθηγήτρια Αγροτικής Κοινωνιολογίας & Αγροτικού Τουρισμού, Γεωπονική Σχολή ΑΠΘ.

 

 

Νάουσα:  μωσαϊκό καλλιεργειών με υψηλή βιοποικιλότητα.

 

Χ.ΚΑΛ.

 

Χάρις Καλλιγά

Αρχιτέκτονας – Αναστηλώτρια.

 

 

Ο βράχος και ο οικισμός της Μονεμβασιάς.

 

Σ.Κ.

 

Σταμάτης Καλογήρου  (υπότροφος Ιδρύματος Ι. Σ. Λάτση),

Λέκτορας Εφαρμοσμένης Χωρικής Ανάλυσης, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Νέος Ζυγός:  οικισμός "Παλιννοστούντων" Ποντίων.

Σάπες: οικισμός "Παλλινοστούντων" Ποντίων.

 

Κ.ΚΑΠ.

 

Κώστας Καπίρης,

Βιολόγος-Ιχθυολόγος, Ερευνητής, Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, Ινστιτούτο Θαλάσσιων Βιολογικών Πόρων.

 

 

Αμβρακικός κόλπος, οικολογία και παραγωγή.

 

Α.Κ.Γ.

 

Αλέκα Καραδήμου Γερόλυμπου,

Καθηγήτρια Αστικού Σχεδιασμού και Ιστορίας & Θεσμών της Πολεοδομίας, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

 

 

Η αστικότητα του κέντρου της Θεσσαλονίκης.

Ο εγκαταλελειμμένος οικισμός του Κρανιώνα.

Το αστικό τοπίο των Σερρών.

 

Μ.Κ.

 

Μάχη Καραλή,

τέως Καθηγήτρια, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

“Κατασκευασμένη” ύπαιθρος και περιστερεώνες στη Τήνο.

Ανάβρα: ο εκσυγχρονισμός μιας ορεινής κοινότητας

Ν.Ε.Κ.

 

Νίκος Ε. Καραπιδάκης

Καθηγητής Ιστορίας της Μεσαιωνικής Δύσης, Τμήμα Ιστορίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

 

 

Το ιστορικό τοπίο των Ιωαννίνων.

Η ιστορικότητα του αστικού τοπίου της Κέρκυρας.

Η εξέλιξη της μεσαιωνικής Λευκάδας και το λιμνοθαλάσσιο τοπίο.

 

Λ.Κ.

Λένα Κάρκα

Δρ. Γεωγραφίας Univ. Sorbonne I, Προϊσταμένη Τμήματος Χρήσεων Γης, Διεύθυνση Χωροταξίας, ΥΠΕΚΑ.

 

 

Μαντούδι, το βιομηχανικό και εξορυκτικό τοπίο.

Το τοπίο της εξόρυξης στη Γκιώνα.

 

Ε.Κ.

 

Ευθύμιος Καρύμπαλης,

Επίκουρος Καθηγητής Παράκτιας Γεωμορφολογίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Οι ακτές της Κιμώλου και οι μορφολογικές αλλαγές των Κυκλάδων τα τελευταία 20.000 έτη.

Μονεμβασία: Ο βράχος και η πόλη.

Το νερό της Αθήνας.

 

Γ.Κ.

 

Γρηγόρης Καυκαλάς

Καθηγητής Αστικής/Περιφερειακής Ανάπτυξης & Χωρικού Προγραμματισμού, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

 

 

Μεγαλόπολη: ο βιομηχανικός εκσυγχρονισμός σε μια ελληνική κωμόπολη.

 

Κ.Κ.

 

Κική Καυκούλα

Αναπλ. Καθηγήτρια Ιστορίας της Πολεοδομίας και Αστικού Σχεδιασμού, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

 

 

Ο αγροτικός οικισμός Τρίκαλα Ημαθίας.

Το αστικό τοπίο της Άνω Πόλης Θεσσαλονίκης.

Ηράκλεια (Τζουμαγιά), ένας σχεδιασμένος αγροτικός οικισμός το 1930.

 

Ν.ΚΟΖ.

 

Νίκος Κοζιάκης

Γεωγράφος, ΜΔΕ Περιβάλλον, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Ερευνητής, Εργαστήριο Τεχνολογίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτ. Μακεδονίας.

 

 

Το ενεργειακό τοπίο της Πτολεμαΐδας.

 

Η.Κ.

 

Ηλίας Κουρλιούρος,

Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Χωροταξίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

 

 

Το βιομηχανικό τοπίο της "Αλουμίνιον της Ελλάδος" / Pechiney.

Β.Κ.

 

Βασίλης Κουτσούκος

Γεωγράφος, Υποψ. Διδάκτορας, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης.

 

 

Κομοτηνή: η ιστορική γεωγραφία μιας πολυ-εθνοτικής πόλης.

 

Χ.Κ.

 

Χάρης Κωνσταντάτος,

Υποψ. Διδάκτορας, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Πάτρα, η πόλη-λιμάνι.

Γέφυρα Ρίου - Αντίρριου: ένα τεχνικό έργο “αλλάζει το τοπίο” στη δυτική Ελλάδα.

 

Κ.Λ.

 

 

Κάτια Λαζαρίδη,

Αναπλ. Καθηγήτρια Διαχείρισης και Τεχνολογίας του Περιβάλλοντος, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Ψυττάλεια:  από ναυτικές φυλακές, “νεφρό” της Αθήνας.

 

Λ.ΛΑΜΠ.

 

Λόης Λαμπριανίδης

Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

 

 

Τα Πομακοχώρια:  άνιση ανάπτυξη και Επιτηρούμενη Ζώνη.

 

Ο.Λ.

 

Όλγα Λαφαζάνη,

Περιφερειολόγος, Υποψ. Διδάκτορας, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Αγαθονήσι: κόμβος της διεθνικής μετανάστευσης.

Σαγιάδα: η καθημερινότητα στα σύνορα.

 

Ο.ΛΕΚ.

Όλγα Λέκου

Αρχιτέκτονας – Αναστηλώτρια.

 

 

Παραδοσιακοί ανεμόμυλοι στη Πάρο.

Λ.Λ.

 

Λεωνίδας Λουλούδης (μέλος Συμβουλευτικής Επιτροπής)

Καθηγητής Πολιτικής Προστασίας Περιβάλλοντος στον Αγροτικό Χώρο, Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης ΓΠΑ.

 

 

Το αγροτικό τοπίο του "Ελαιώνα της Άμφισσας".

Η Ανθήλη στο δέλτα του Ποταμού Σπερχειού.

 

Π.Λ.

Πέτρος Λυμπεράκης

Έφορος Συλλογών Σπονδυλωτών, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, Πανεπιστήμιο Κρήτης.

 

 

Η βιογεωγραφία των βραχονησίδων του Αιγαίου.

 

Ε.Μ.

 

Ελένη Μαΐστρου,

Καθηγήτρια Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Ναύπλιο, η φυσιογνωμία της παλιάς πόλης.

 

Θ.Μ.

 

Θωμάς Μαλούτας

Καθηγητής Ανθρώπινης Γεωγραφίας και Θεματικής Χαρτογραφίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Ο άξονας της Λεωφόρου Κηφισίας και η κοινωνική αναδιάρθρωση στο Μαρούσι.

Μ.Μ.

Μαρία Μαντουβάλου

Ομότ. Καθηγήτρια, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Το ιστορικό κέντρο της Αθήνας.

 

Κ.Μ.

Κώστας Μανωλίδης

Επίκ. Καθηγητής Αρχιτεκτονικής Σύνθεσης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

 

 

Ο κάμπος της Θεσσαλίας, το δέος της πεδιάδας.

Το πέρασμα των Τεμπών.

 

Ν.ΜΑΡ.

 

Νίκος Μαρτίνος,

Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομίας ΓΠΑ.

 

 

Το αγροτικό τοπίο στο Οροπέδιο Φενεού.

 

Π.Μ.

Πηνελόπη Ματσούκα

Περιβαλλοντολόγος, Εκδόσεις Ανάβαση.

 

 

Παρνασσός, χιονοδρομικά κέντρα και συμβολικό τοπίο.

Βελούχι: από την απομόνωση στις δραστηριότητες περιπέτειας.

Βέρμιο, χειμερινός τουρισμός στο Σέλι.

Όλυμπος, το μυθολογικό και το πεζοπορικό τοπίο.

Τα ορεινά περάσματα του Καλλίδρομου.

 

Μ.ΜΑΥΡ.

 

Μαρία Μαυρίδου,

τέως Επίκ. Καθηγήτρια, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Χωματερή Άνω Λιοσίων και ο νέος ΧΥΤΑ της Φυλής.

 

Γ.ΜΕΛ.

Γιάννης Μελιάδης

Δρ. Δασολόγος ΑΠΘ, ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. –  Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών.

 

 

Το δασικό τοπίο των Γρεβενών.

Γ.Μ.

 

Γιώργος Μελισσουργός  (υπότροφος Ιδρύματος Ι. Σ. Λάτση)

Δρ. Γεωγραφίας Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, εντεταλμένος διδασκαλίας (Π.Δ. 407/1980), Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Το τοπίο του μαζικού τουρισμού στα Μάλια της Κρήτης.

Τουριστικά συγκροτήματα γκολφ και το διακυβευόμενο τοπίο στο Κάβο Σίδερο της Σητείας.

Η τουριστική ανάπτυξη της παράκτιας υπαίθρου στο Ρέθυμνο.

Η Κασσάνδρα Χαλκιδικής και η διάχυση της παραθεριστικής κατοικίας.

 

Α.ΜΟΝ.

Αλέκα Μονεμβασίτου

Καθηγήτρια Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

“Κατασκευασμένη” ύπαιθρος και περιστερεώνες στη Τήνο.

 

Α.Μ.

 

Αργυρώ Μουγγολιά (υπότροφος Ιδρύματος Ι. Σ. Λάτση)

Αρχιτέκτονας, Master in Landscape Architecture UPC.

 

 

Λακκί, η ιταλική πολεοδομία.

Δραπετσώνα:  το σύγχρονο τοπίο μίας πρώην βιομηχανικής περιοχής.

Δομοκός, το οροπέδιο των δημητριακών.

 

Ε.ΜΠ.

Ευγένιος Μπαλάσης

Αρχιτέκτονας, ΜΔΕ Χαρτογραφική Παραγωγή και Γεωγραφική Ανάλυση, Τμήμα Τοπογράφων ΑΠΘ, Υποψ. Διδάκτορας, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

 

 

Η Κασσάνδρα Χαλκιδικής και η διάχυση της παραθεριστικής κατοικίας.

 

Ν.ΜΠΕΛ.

 

Νίκος Μπελαβίλας

Επίκ. Καθηγητής Αστικού Σχεδιασμού, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Πασαλιμάνι, η “καρδιά” του αστικού Πειραιά.

Ο φάρος του Ακροταίναρου και το δίκτυο των ελληνικών φάρων.

 

Ν.ΜΠ.

 

Νίκος Μπεόπουλος (μέλος Συμβουλευτικής Επιτροπής)

Καθηγητής Περιβαλλοντικής Διαχείρισης Αγροτικών Συστημάτων, Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομίας ΓΠΑ.

 

 

Κωπαΐδα: από το λιμναίο στο αγροτικό τοπίο εντατικών καλλιεργειών.

Οι καμένες περιοχές του Νομού Ηλείας.

Δομοκός, το οροπέδιο των δημητριακών.

 

Η.ΜΠ.

Ηλίας Μπεριάτος

Καθηγητής Χωρικού – Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού και Γεωγραφίας, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

 

 

Το σύγχρονο Αργοστόλι μετά το σεισμό του 1953.

 

Ε.Ν.

Ευάγγελος Νικολάου,

Δρ Υδρογεωλόγος, ΙΓΜΕ – Περιφερειακή Μονάδα Ηπείρου, Πρέβεζα.

 

 

Το φαράγγι του Βίκου.

Αχέροντας, το ποτάμι των μύθων.

 

ΣΤ.Ν.

Στέφανος Νομικός

Αρχιτέκτονας.

 

 

Παραδοσιακοί ανεμόμυλοι στη Πάρο.

 

Γ.ΝΤ.

 

Γιώργος Ντέλλας,

Αρχιτέκτονας, Προϊστάμενος Τμήματος Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων, Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Αναστήλωσης Δωδεκανήσου του Υπουργείου Πολιτισμού.

 

 

Καστελλόριζο, το ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας.

Το Μεσαιωνικό αστικό τοπίο της Πόλης της Ρόδου.

 

Α.Ο.

 

Ανδρομάχη Οικονόμου

Κύρια Ερευνήτρια, ΚΕΕΛ Ακαδημία Αθηνών, ΣΕΠ, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

 

 

Σουφλί, η πόλη του μεταξιού.

 

Ε.Ο.

 

Εύη Ολυμπίτου,

Επίκ. Καθηγήτρια Εθνολογίας, Τμήμα Ιστορίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

 

 

Πάτμος:  το μοναστήρι και ο οικισμός.

Η Όλυμπος της Καρπάθου: εθνολογία και χώρος.

Η “Δημητρούλα”, οι υδάτινοι δρόμοι και οι σταθερές του νησιωτικού χώρου.

 

Χ.Π.

 

Χριστίνα Παλιού

Αρχιτέκτονας.

 

 

Το ιστορικό κέντρο της Αθήνας.

 

Β.Π.

 

 

Βασίλης Παναγιωτόπουλος (μέλος Συμβουλευτικής Επιτροπής)

Ιστορικός, πρώην Διευθυντής ΙΝΕ – ΕΙΕ.

 

 

Η Δημητσάνα του Βασίλη Παναγιωτόπουλου.

Ακτές Διακοφτού και παραθαλάσσια Κορινθία.

 

Ι.Δ.Π.

Ιωάννης Δ. Παντής

Καθηγητής Οικολογίας και Διαχείρισης Πληθυσμών & Βιοκοοινοτήτων, Τμήμα Βιολογίας ΑΠΘ.

 

 

Συγκρούσεις χρήσεων στην παραλία του Λαγανά, Ζάκυνθος.

Οθωνοί, το βορειο-δυτικότερο άκρο της Ελλάδας.

 

Θ.Π.

 

Θύμιος Παπαγιάννης

Αρχιτέκτονας – Χωροτάκτης, Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Άνθρωπο.

 

 

Το εύθραυστο περιβάλλον των ακτών της Λήμνου.

 

Α.Γ.Π.

 

Απόστολος Γ. Παπαδόπουλος

Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωγραφικής και Κοινωνικής Ανάλυσης του Αγροτικού Χώρου, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Το γεωργικό πολυεθνοτικό τοπίο της Αμαλιάδας.

Το αμπελοοινικό τοπίο της Νεμέας.

 

Ν.Π.

 

Νίκος Παπαμίχος

τέως Αναπλ. Καθηγητής, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

 

 

Αλεξανδρούπολη: η πόλη και τα διεθνή δίκτυα μεταφορών και ενέργειας.

Το αστικό τοπίο της Θεσσαλονίκης “δυτικά των τειχών”.

 

Π.Π.

 

 

Παναγιώτης Πάσχος,

Δρ Γεωλόγος, ΙΓΜΕ – Περιφερειακή Μονάδα Ηπείρου, Πρέβεζα.

 

 

Το φαράγγι του Βίκου.

Αχέροντας, το ποτάμι των μύθων.

 

Γ.Π.

 

Γιώργος Πατρίκιος

Επίκ. Καθηγητής, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΔΠΘ.

 

 

Ο νέος οικισμός της Εκτενεπόλ στην Ξάνθη.

Η λουρονησίδα του Αχελώου  και ο υγροβιότοπος του Μεσολογγίου.

Οι δρόμοι του νερού στην κοιλάδα του Νέστου.

 

Κ.Π.

 

Κοσμάς Παυλόπουλος

Αναπλ. Καθηγητής Γεωμορφολογίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας και ο όρμος της Βοϊδοκοιλιάς.

 

Θ.ΠΕΤ.

 

Θεοδώρα Πετανίδου

Καθηγήτρια Περιβαλλοντικής Γεωγραφίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

 

 

Αναβαθμοί: αναπόσπαστο στοιχείο του νησιωτικού τοπίου.

Γ.ΠΕΤ.

Γεωργία Πετράκη

Επίκ. Καθηγήτρια Γενικής Κοινωνιολογίας με έμφαση στη Κοινωνική και Επαγγελματική Κινητικότητα, Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Λαυρεωτική, το τελευταίο τοπίο-όριο προς κατάκτηση της Αττικής.

 

Ο.Π.

Όλγα Πιτόσκα

Περιφερειολόγος.

 

 

Ο αγροτικός, πολυεθνοτικός οικισμός της Σιταριάς στη Φλώρινα.

 

 

Γ.Σ.

 

Γιάννης Σαΐτας

Αρχιτέκτονας, Πολεοδόμος, Εθνολόγος, Ερευνητής, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.

 

 

Το ιστορικό οικιστικό τοπίο της Μάνης.

Το παράκτιο τοπίο της Μάνης.

 

Κ.Σ.

 

Καλλιόπη Σαπουντζάκη

Αναπλ. Καθηγήτρια Εφαρμοσμένης Γεωγραφίας με έμφαση στον Προγραμματισμό του Χώρου και την Προστασία από Φυσικές Καταστροφές, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Ο Ελαιώνας της Αθήνας.

Καλαμάτα:  ανανέωση του αστικού τοπίου μετά τον σεισμό του 1986.

 

Δ.Σ.

 

Δήμητρα Σιατίτσα

Αρχιτέκτονας, Υποψ. Διδάκτορας, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Πάτρα, η πόλη-λιμάνι.

Γέφυρα Ρίου - Αντίρριου: ένα τεχνικό έργο “αλλάζει το τοπίο” στη δυτική Ελλάδα.

 

Γ.ΣΙΔ.

 

 

Γιώργος Σιδηρόπουλος

Επίκ. Καθηγητής Ιστορικής Γεωγραφίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

 

 

Το Άγιον Όρος.

 

Σ.Σ.

 

Σοφία Σκορδίλη

Επίκ. Καθηγήτρια Βιομηχανικής Γεωγραφίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Οι πορτοκαλεώνες της Αργολίδας και τα παγκοσμιοποιημένα αγρο-τροφικά δίκτυα.

Αλλαγές στα τοπία λιανικού εμπορίου στο Άργος.

Η βιομηχανική συγκέντρωση των Οινοφύτων.

Η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων στη Νέα Καρβάλη.

 

Μ.Σ.

Μάνος Σκούφογλου

Αρχιτέκτονας.

 

 

Το ιστορικό κέντρο της Αθήνας.

 

Γ.ΣΤ.

 

Γιώργος Στάμου

Καθηγητής Βιολογίας και Οικολογίας, Τμήμα Βιολογίας, ΑΠΘ.

 

 

O βιότοπος του Δάσους της Δαδιάς.

Ο υγροβιότοπος των Πρεσπών:  ένα τοπίο σε μετάβαση.

 

Σ.ΣΤ.

 

 

Σταύρος Σταυρίδης

Επίκ. Καθηγητής Αρχιτεκτονικής Σύνθεσης και Θεωρίας, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Η Ανάφη ως τοπίο εξαίρεσης.

 

Β.Σ.

Βάννα Σφακιανάκη

Αρχιτέκτονας, Διεύθυνση Περιβάλλοντος & Χωροταξίας, Περιφέρεια Κρήτης.

 

 

Το τοπίο του μαζικού τουρισμού στα Μάλια της Κρήτης.

 

Θ.Τ.

Θεανώ Τερκενλή

Αναπλ. Καθηγήτρια Πολιτισμικής Γεωγραφίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

 

 

Οι Αλυκές Καλλονής Λέσβου.

Η Σκάλα Λουτρών Λέσβου.

Α.Τ.

 

Αλεξάνδρα Τραγάκη

Επίκ. Καθηγήτρια Οικονομικής Δημογραφίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Οινούσσες, το μικρό νησί με τη μεγάλη ναυτιλιακή παράδοση.

 

Α.ΤΡ.

Αποστόλης Τριχάς

Έφορος Συλλογών Αρθροπόδων, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, Πανεπιστήμιο Κρήτης.

 

 

Η βιογεωγραφία των βραχονησίδων του Αιγαίου.

 

Π.ΤΣ.

 

Πάρις Τσάρτας

Καθηγητής Τουριστικής Ανάπτυξης, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

 

 

Η αστικοποίηση της Μυκόνου.

 

Β.ΤΣ.

 

 

Βάσιας Τσοκόπουλος,

Ιστορικός.

 

 

Η διώρυγα της Κορίνθου.

 

Γ.ΤΣ.

 

Γιώργος Τσουράκης

Δρ. Μηχανικός ΕΜΠ.

 

 

Το αιολικό πάρκο Χανδρά στην Ανατολική Κρήτη.

 

Α.Φ.

Άννα Φαρούπου

πτυχιούχος Φιλοσοφικής Σχολής ΕΚΠΑ, ΜΔΕ Ανάπτυξη και Διαχείριση του Ευρωπαϊκού Χώρου, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Παραθεριστική οικοπεδοποίηση στην Αντίπαρο.

 

Δ.Φ.

 

 

Δημήτρης Φιλιππίδης,

Ομότ. Καθηγητής, Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

 

 

Ναύπακτος: το συμβολικό και το πραγματικό τοπίο.

Η διατήρηση του τοπίου της Ύδρας.

Οι μεσαιωνικοί οικισμοί της μαστίχας: Μεστά.

 

Δ.ΦΟΥΤ.

 

Δημήτρης Φουτάκης

Καθηγητής Εφαρμογών, Τμήμα Γεωπληροφορικής και Τοπογραφίας, ΤΕΙ Σερρών.

 

 

Η Βιομηχανική Περιοχή του Κιλκίς και η αποκεντρωμένη εκβιομηχάνιση.

Χ.ΧΑΛ.

Χρίστος Χαλκιάς

Επίκ. Καθηγητής Εφαρμοσμένης Γεωγραφίας και Συστημάτων Γεωγραφικών Πληροφοριών, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Η αστικοποίηση της Μυκόνου.

 

Β.Χ.

 

Βίλμα Χαστάογλου

Καθηγήτρια Αστικού Σχεδιασμού και Ιστορικής & Κοινωνικής Ανάλυσης της Πόλης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

 

 

Το αστικό τοπίο της Ανατολικής Θεσσαλονίκης.

Βόλος:  μια ιστορική βιομηχανική πόλη με ανανεωμένη φυσιογνωμία.

Οι παραδοσιακοί οικισμοί του Πηλίου: Βυζίτσα.

 

Κ.Χ.

 

Κωστής Χατζημιχάλης (επιστ. υπεύθυνος της έρευνας)

Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Τμήμα Γεωγραφίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

 

 

Ναυπηγοεπισκευαστικές λειτουργίες στο Πέραμα.

Μετέωρα Πολίχνης: αυτογενής/αυθαίρετος οικισμός στη Δυτική Θεσσαλονίκη.

Καστοριά, η πόλη της γούνας.

Χώρα Νάξου:  Από το μεσαιωνικό στο τουριστικό τοπίο.

Οι καταρράκτες της Έδεσσας:  γεωτοπίο και ανθρώπινες επεμβάσεις.

Το γεωτοπίο των Μετεώρων.

Ο αγροτικός, πολυεθνοτικός οικισμός της Σιταριάς στη Φλώρινα.

Λαυρεωτική, το τελευταίο τοπίο-όριο προς κατάκτηση της Αττικής.

 

Χ.Χ.

 

Χάρις Χριστοδούλου,

Λέκτορας Πολεοδομικού Σχεδιασμού, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

 

 

Πυλαία: το τοπίο της περιαστικής ζώνης.

Μετέωρα Πολίχνης: αυτογενής/αυθαίρετος οικισμός στη Δυτική Θεσσαλονίκη.

 

Μ.Χ.

Μαρίνα Χρονοπούλου

Μουσικός.

 

 

Γαύδος, τόπος εναλλακτικής κατασκήνωσης στην εσχατιά της Ευρώπης.

 

Α.Ψ.

[†] Αντώνιος Ψιλοβίκος

Καθηγητής Γεωλογίας, Τμήμα Γεωλογίας ΑΠΘ.

 

 

Το γεωτοπίο των Μετεώρων.

Οι δρόμοι του νερού στην κοιλάδα του Νέστου.

 

 

 

Φωτογράφοι

 

Κ.Β.

Κώστας Βέργας

Γ.Γ.

Γιάννης Γιαννέλος

Ν.Δ.

Νίκος Δανιηλίδης

Ν.ΔΕΣ.

Νίκος Δεσύλλας

Ε.Ε.

Ευθύμιος Ευθυμίου

Γ.Κ.

Γιώργος Κουρούπης

Π.Μ.

Πηνελόπη Ματσούκα

Γ.Π.

Γιώργος Πούπης

Α.Σ.

Αλέξης Σοφιανόπουλος

 

 

Επιμελητές Κειμένων / Εύρεση Λογοτεχνικών Αποσπασμάτων / Αναζήτηση Φωτογραφιών από Αρχεία

Αλέξανδρος Παναγιωτάκης

Στέλλα Περδίκη

Μαρία Χαϊδοπούλου – Βρυχέα

Ειρήνη Χατζημιχάλη

Μυρτώ Χατζημιχάλη

Βαλεντίνη Χούμα

 

 

Web Desing

Δέσποινα Γκιρτή

Κική Γρέβια

Σταμάτης Καλογήρου

Γιώργος Μελισσουργός

Γιάννης Μονιάρος

Αργυρώ Μουγγολιά

Αντιγόνη Φάκα

 

 

Βίντεο – Μοντάζ

Ανδρόνικος Αντωνακάκης

Μαρία Πιτσιλαδή

 

 

Επεξεργασία Δορυφορικών Εικόνων

Ισαάκ Παρχαρίδης

Πηνελόπη Κουρκούλη

 

 

Οικονομική Διαχείριση από την Επιτροπή Ερευνών Χαροκοπείου Πανεπιστημίου

Ιωάννα Καραθάνου

Μαρία Μπουζιάνη

Χρυσούλα Σιαμαντά

 

 

Διαχείριση Server Χαροκοπείου Πανεπιστημίου

Βασίλης Δαλάκας